बुधवार, ३ जुलै, २०१३

हिटलरने ज्युंना का मारले…?

हिटलरने ज्युंना मारले हा सर्व लोकांना क्रुरपणा वाटतो पण ज्यांनी हिटलर पुर्ण वाचला आहे किँवा जे त्याला देव मानतात त्यांना या गोष्टीत काहीच चुक वाटत नाही.
ज्यु लोक हे गद्दार म्हणुन ओळखले जायचे. पहिल्या महायुद्धात त्यांनी जर्मनीची महत्वाची कागदपत्रे दुस-या देशाला नेऊन विकली होती आणि त्यामुळे जर्मनी पहिल्या महायुद्धात पराजित झाल.हिटलर स्वतः त्या युद्धात एक सैनिक म्हणुन लढत असल्याने त्याने या सर्व गोष्टी जवळुन पाहिलेल्या.लहान असताना अनाथ हिटलर ज्या व्हिएन्ना शहरात राहायचा त्या शहरात ज्यु लोक जर्मन स्त्रियांना वेश्याव्यवसायासाठी विकत होते. ते स्त्रियांचा व्यापार करत आणि स्वतः पण त्यांचा आनंद घेत असत.ही विदारक परिस्थिती पाहिल्यावर देशाविषयी अपरंपार प्रेम आणि भक्ती असलेल्या हिटलरच्या डोक्यात सणक निर्माण होणे स्वाभाविकच होते. त्याला ज्यु लोक बांडगुळासारखे वाटत. ते ज्या देशात राहतील त्या देशाचा पुरेपुर उपभोग घेतील पण त्या देशावर प्रेम कधीच करणार नाही.
ज्यांना देशाविषयी प्रेम नाही त्या गद्दारांना आपल्या देशात जगायचा काहीच अधिकार नाही या तत्वानुसार हिटलरने राष्ट्राध्यक्ष होण्याआधीच ठरवल होत की अगोदर ज्युंचा समुळ विनाश करायचा तरच जर्मनीचा विकास शक्य आहे. त्यामुळेच त्याने ज्युंना मारुन टाकले.

एवढ्यावरच तो थांबला नाही तर गद्दार ज्युंच्या विनाशानंतर त्याने पहिल्या महायुद्धात जर्मनीचा झालेल्या अपमानाचा बदला घेण्यासाठी दुसरे महायुद्ध आरंभिले आणि फक्त सहा महिन्यात अर्ध जग जिँकुन दाखवल कारण त्याच्या सैन्यात गद्दार ज्यु नव्हते. हिटलरने जो विजय मिळवला तो सिकंदर द ग्रेट किँवा नेपोलियनसारख्यांना पण एवढ्या कमी कालावधीत जमला नाही याला कारण त्याची देशभक्ती आणि गद्दारांचा नाश करुन त्याने तयार केलेला शिस्तबद्ध जर्मन देश होता.
हिटलरने सत्ता हाती घेतली ती देशप्रेमाने भारावुन जर्मनीचा विकास करण्यासाठी स्वतःचा विकास करण्यासाठी नव्हे. संसारतील व्यस्ततेमुळे देशावर लक्ष केँद्रित करता येणार नाही म्हणुन हिटलर आयुष्यभर अविवाहीत राहीला आणि म्रुत्युअगोदर 3 तासांपुर्वी आपल्या प्रेयसीशी लग्न करुन तिला आपले नाव दिले.हिटलरची ताकद ऐवढी होती की त्याने आपल्या कर्तुत्वावर सगळ्या विरोधकांचा नाश केला आणि जर्मनीतील सर्वशक्तीमान माणुस बनला.त्यामुळेच त्याला ज्युंचा समुळ नाश करण शक्य झाल.जर आपल प्रभुत्व गाजवायच असेल तर त्या लायकीच व्हाव लागत आणि हिटलरने तेच केल.


मी हिटलरने नेमक काय जिँकल होत तेच सांगतो-:

1) फ्रान्सकडुन व्हर्सायच्या तहान्वये गेलेला RHINELAND प्रांत सार प्रांत, AUSTRIYA हा 70 लाख लोकसंख्येचा प्रदेश, त्याचप्रमाणे झेकोस्लोव्हाकिया, हंगेरी हे देश फक्त धमकीच्या जोरावर रक्ताचा एकही थेंब न गाळता त्याने युद्धाआधीच मिळवले.

2) पोलंडचा तीन आठवड्यात फडशा पाडुन पोलंड मिळवला.

3) 15 दिवसात डेन्मार्क आणि नाँर्वेच्या राजांना बिनशर्त शरणागती पत्करायला लावली.

4) ज्या फ्रान्सने पहिल्या महायुद्धात जर्मनीला रेल्वेच्या डब्यात शरणागती पत्करायला लावुन आपल्या शौर्याचे प्रतिक म्हणुन तो डबा आपल्या देशात नेला होता त्याच फ्रान्सचा महिन्याच्या आत पाडाव करुन देशाच्या अपमानाचा बदला घेताना त्याच रेल्वेच्या डब्यात फ्रान्सच्या प्रमुखांना 22 जुन 1940 ला शरणागती पत्कारत शस्त्रसंधी करार करायला लावला. फ्रान्सच्या लष्करी कमकुवतपणाचा अंदाज फक्त हिटलरलाच आला होता त्यामुळे सेनानीँच्या विरोधाला न जुमानता त्याने फ्रान्सचा पराभव केला.

5) ज्या ब्रिटीशांच्या संपुर्ण जगात वसाहती होत्या त्या ब्रिटीशांना एकट्या हिटलरने BLITZCREIG तंत्राचा वापर करुन पळता भुई थोडी केली. भुमध्य समुद्रातील क्रिट बेट मिळवत ब्रिटीशांना पाऊल ठेवायला जागा ठेवली नाही आणि रोमेलच्या साहाय्याने इजिप्तला पराभुत करुन इंग्लंडला सगळ्या बाजुंनी कोँडले.

6) बाल्कन प्रदेशात हिटलरने युद्ध करुन ग्रीकांना पराभुत केले आणि युगोस्लोव्हाकियाचा घास गिळला.

7) मुत्सद्देगिरीच्या जोरावरच रुसो-जर्मन कराराची अभुतपुर्व घटना हिटलरने घडवुन आणली.
पहिल्या महायुद्धात पश्चिम आघाडी उद्ध्वस्त करण्यासाठी जर्मनीला 4 वर्ष लागली होती पण हा चमत्कार हिटलरने केवळ सव्वा महिन्यात केला.

इतरांचे राष्ट्रीय नेत्रुत्व दुबळे पडत असेल तर ती दुर्बलता अचुक हेरुन वाढवली हिटलरनेच...!
त्याच्या या सर्व विजयाची तुलना केवळ फ्रेडरिक द ग्रेट किँवा नेपोलियन बोनापार्ट यांच्याशीच होऊ शकत होती.हिटलर 19 व्या शतकातील सर्वशक्तीमान व्यक्तिमत्व होते.
जर्मन राष्ट्रवादाला त्याने अशी फुंकर घातली की सारे जग स्तिमीत झाले. जर्मनीवर अखंड 12 वर्षे तर युरोपवर 4 वर्षे सत्ता प्रस्थापित केली. पहिल्या महायुद्धात झालेल्या अपमानाचा सुड घेतल्याचे समाधान त्याने जर्मनीला मिळवुन दिले.

लक्षात ठेवा कोणतेही युद्ध भयानकच असते पण देशाची बेईज्जत त्यापेक्षा भयानक असते.

हिटलरच्या ज्या विकासाविषयी मी सांगतोय तो काय होता ते सांगतो-:

1) हिटलरने शिक्षणाव्यवस्थेत आमुलाग्र बदल घडवत शारिरीक शिक्षण सक्तीचे केले.

2) शेतक-यांची हलाखीची परिस्थिती सुधारण्यासाठी शेतजमिनीची विक्री बेकायदेशीर ठरवल्याने शेतकरी आपल्या शेतावर बांधला गेला. राईश अन्नसाठा यंत्रणेत शेतक-यांना अन्नधान्याच्या पुरेशा कायदेशीर व निश्चित किँमती बांधुन दिल्याने जर्मनी अन्नधान्याच्या बाबतीत स्वयंपुर्ण झाला.

3) जे कारखानदार रोजगार वाढवुन बेकारी नष्ट करतील अशा कारखानदारांना करमाफी देण्यात आली. त्यामुळे कारखानदार व कामगार वर्ग हिटलरवर खुष होते.

4) जर्मनीने आर्थिक क्षेत्रात प्रगती केली ती शस्त्रोत्पादनांच्या धोरणामुळेच. या सर्व योजनेला युद्धकालीन अर्थकारण म्हणतात.

5) हिटलरने CHANCELLER होताच सर्व राजकीय व सामाजिक संघटनांना शरणागती पत्करण्यास सांगुन पुर्ण जर्मनीला "एक विधान एक निशाण एक प्रधान" मिळवुन दिले. जे कार्य करण्याचे धारिष्ट्य प्रिन्स बिस्मार्क व वायमर प्रजासत्ताकला झाले नाही ते कार्य रक्ताचा एक थेंब न सांडता हिटलरने प्रत्यक्षात उतरवले.
हिटलर राजवटीत 3 वर्षातच बेकारी नष्ट होऊन उद्योग आणि व्यापार यांची चक्रे प्रचंड गतीने फिरताना दिसु लागली.
कोणत्याही अन्य राजवटीने 3 वर्षात एवढे यश मिळवले नसेल.

हिटलरच्या या विकासाच महत्व अजुन वाढत कारण त्यावेळी जर्मनीतील परिस्थिती पुर्णतः प्रतिकुल होती.अशा परिस्थितीत हिटलर 30 जानेवारी 1933 ला जर्मनीचा CHANCELLER झाला आणि पुढील 5 वर्षात त्याने जर्मनीचा जो काही विकास केला त्यामुळे जर्मनीची गणती जगातील सर्वशक्तीमान राष्ट्रात होऊ लागली आणि 1 सप्टेँबर 1939 पर्यँत दुस-या महायुद्धास सामोरे जाऊन आपल्या अपमानाचा बदला घेण्याची ताकद या राष्ट्रात आली. हिटलरने कोणत्या परिस्थितीत विकास साधला हे जाणुन घ्यायला अगोदर जर्मनीतील प्रतिकुल परिस्थिती जाणुन घेणे आवश्यक आहे.

1) पहिल्या महायुद्धातील पराभवानंतर 1$ ला 4 MARKS असलेली जर्मन चलनाची किंमत 1$ ला 10000 MARKS एवढी कमी झाली होती.

2) व्हर्सायच्या तहाने जर्मनीवर आंतरराष्ट्रीय स्तरावरुन जाचक अटी लादण्यात आल्या होत्या.
प्रत्येक गोष्टीत जर्मनीला बाकी राष्ट्रांकडुन प्रथम परवानगी घ्यावी लागत होती अशा परिस्थितीत अन्यायाने त्रस्त जर्मनीला सावरले ते हिटलरनेच...!!!
या तहाच्या सर्व अटी झुगारुन देत चतुराईने त्याने इंग्लंडकडुन 35% आरमार उभारण्याचे स्वातंत्र्य मिळवले आणि थोड्याच काळात जर्मनीला एवढे बलशाली बनवले की.
ज्या इंग्लंड सारख्या देशांनी जर्मनीवर अटी लादल्या होत्या तेच देश युद्धाच्या भितीने हिटलरच्या अटी मान्य करु लागले होते.

हिटलरने ज्युंची कत्तल केल्यावर जर विकास केला नसता तर फक्त ज्युच गद्दार आहेत हे त्याच म्हणण चुकीच होत अस आपण म्हणु शकलो असतो. जर्मनीतुन ज्यु नाहीशे झालेत त्यानंतर जर्मनी जादुची कांडी फिरवल्याप्रमाणे विकासाच्या बाबतीत जगात आघाडीवर गेला. त्याने जो जर्मनीचा अभुतपुर्व विकास केला तो आजपर्यँत कोणत्याही देशाने एवढ्या कमी कालावधीत साधला नसेल कारण तो एका देशभक्ताने केलेला विकास होता.याचाच अर्थ हिटलरच्या म्हणण्यात तथ्य होत.जर्मनीतुन उच्चाटन झाल्यानंतर ज्युंनी इस्राईल सारख नवीन राष्ट्र वसवल आणि प्रगती केली कारण तिकडे सगळेच ज्यु असल्यामुळे गद्दारीचा प्रश्नच येत नव्हता. इकडे त्यांना जर्मन लोकांशी गद्दारी करायची सवयच झाली होती.हिटलरच पण तेच म्हणण होत की ज्यु लोक हुशार आहेत पण बांडगुळाप्रमाणे ज्या देशात ते राहतात त्याच देशाशी गद्दारी करायची त्यांना सवय आहे.

"ज्यांना देशाविषयी प्रेम नाही अशा गद्दारांना आपल्या देशात जिवंत राहण्याचा कोणताच अधिकार नाही या मताचा मी आहे आणि त्याच मताचा हिटलर होता. म्हणुनच तो माझ्यासाठी देव होता, देव आहे आणि देव राहील."

हिटलरला मी देव मानतो यावर बरेच जण आक्षेप घेत आहेत त्यांना एवढच सांगेन की, देव ही संकल्पनाच मानणे किँवा न मानणे यावर आधारित आहे. नास्तिक लोक देव मानत नाहीत कारण त्यांच्या मते देव ही गोष्ट अस्तित्वातच नाही आणि असती तर नक्कीच दिसली असती.
गावाकडे काही लोक दगडाला सुद्धा देव मानतात.सांगायची गोष्ट अशी की जी गोष्ट किँवा व्यक्ती आपल्याला असामान्य वाटते तेव्हा आपण तिला देव मानायला सुरुवात करतो.
दक्षिणेतील किँवा श्रीलंकेतील लोक रावणाला देव मानतात, मग त्यांना तुम्ही काय म्हणाल...?
आपल्या द्रुष्टीकोनातुन रावण एक मायावी राक्षस आहे, त्यामुळेच त्याने सीतेचे अपहरण केले आणि त्याचा वध करुन जगाचे रक्षण करणारे प्रभु श्रीराम देव आहेत.पण त्यांच्या द्रुष्टीने तो देव आहे कारण रावण एक शिवभक्त होता. लक्ष्मणाने फक्त शुल्लक कारणावरुन लग्नाचा प्रस्ताव घेऊन आलेल्या रावणाच्या बहिणीचे म्हणजेच शुर्पणखेचे क्रोधीत होऊन नाक कापले आणि त्या  अपमानाचा बदला म्हणुन रावणाने श्रीरामांची पत्नी सीतेचे अपहरण केले. आपल्या बहिणीच्या अपमानाचा बदला घेतला यात रावणाची चुक ती काय...???
रावणा सारखा महाशक्तीशाली पुरुष एवढ्या वर्षात सीतेवर नक्कीच जबरदस्ती करु शकला असता पण त्याने सीतेला अग्निएवढे पवित्र ठेवले. सीतेच पावित्र्य जपल त्यामुळेच तर सीता अग्निपरीक्षेत यशस्वी झाली.आपण रावणाने केलेली कुकर्म सांगुन वादविवाद करु शकतो आणि प्रभु श्रीरामचंद्रांना देव मानु शकतो पण जे लोक रावणाला देव मानतात त्यांना जाऊन अस नाही सांगु शकत की,आम्ही सांगतोय म्हणुन तुम्ही त्याला देव मानु नका. प्रभु श्रीरामच चांगले आहेत आणि रावण पापी आहेत.तुम्ही एखाद्याविषयी तुमच मत जरुर मांडा पण त्याच वेळी दुस-यांच्या भावनांचा आदर करायला शिका.
हीच गोष्ट मी हिटलरच्या बाबतीतही तुम्हाला सांगेन. तुम्ही हिटलरकडे फक्त निरपराध ज्युंना मारणारा क्रुरकर्मा म्हणुन पाहता त्यामुळे तुम्हाला साहजिकच तो राक्षस वाटतो.
मी हिटलरकडे फक्त देशाच्या सेवेसाठी, देशाच्या बेईज्जतीचा किँवा अपमानाचा बदला घेण्यासाठी सर्वस्व पणाला लावणारा देशभक्त आणि आपल्या देशाचा सर्वाँगिण विकास करणारा विकासपुरुष म्हणुन पाहतो. पुर्ण जगाशी युद्ध करण्याइतपत त्याने स्वतःला कमी कालावधीतच सर्वशक्तीमान बनवल म्हणुन मला तो असामान्य वाटतो आणि त्यामुळेच मी त्याला देव मानतो
जर हिटलर खरच एवढा क्रुर असता तर त्याच्यावर विश्वास ठेवुन त्याच्या हाती राज्य द्यायला जर्मन जनता काही मुर्ख नव्हती. त्याने फक्त गद्दार ज्युंचा नाश केला बाकीच्यांना कधीच त्रास दिला नाही.

हिटलरने ज्युंची केलेली कत्तल किळसवाणी वाटत असेल तर ब्रिटीश आणि स्टँलिन यांनी आपल्या देशात जी क्रुत्ये केली ती कमी लांच्छनास्पद नव्हती.
आपण ज्युंमध्ये निरपराधी बालक शोधताय. पण आज ज्या अमेरिकेला जगात सन्मान मिळतोय त्या अमेरिकेनेच जपानमधील निरापराध्यांवर अणुबाँम्ब टाकुनच युद्ध संपवल.
त्यात निरपराधी बालक तुम्हाला कसे दिसले नाहीत...???
आणि हे सगळे जरी दिसले तरी आज सगळ जग अमेरिकेलाच सलाम करतय.
शेवटी बळी तो कान पिळी...! जगाचा न्यायच आहे जो युद्ध जिंकला आहे, सर्वशक्तिमान आहे त्याच्या पापांकडे जाणीवपुर्वक दुर्लक्ष केल जात पण जो युद्ध हरतो त्याच्या फक्त पापांचेच धडे जाणीवपुर्वक जगापुढे वाचले जातात. हिटलरचा पराभव मी मान्यच केला आहे आणि त्यामुळेच जर्मनीकडे तेवढी जमीन उरली नाही जी त्याने रशियाशी युद्ध खेळण्याअगोदर जर्मनीला जिँकुन दिली होती आणि त्याच पराभवामुळे जर्मनीत नाझीँच्या साहित्यावर बंदी आहे , हिटलर एवढे जेतेही पाशवी होते त्यामुळे हिटलरने ज्युंवर केलेले अपक्रुत्य नजरेआड करता त्याचे जे राष्ट्रवादी कर्तुत्व दिसुन येते ते समजुन घेतले पाहिजे.

ज्या गांधीचा उदोउदो करता, ज्यांना आपला सगळा देश अहिँसेचे पुजारी म्हणतात त्या एका गांधीपायी जेवढ्या हत्या झाल्या त्यांना काय म्हणाल...? गांधीने ज्या फाळणीला मंजुरी दिली त्यामुळे हिँदुस्तान आणि पाकिस्तानात किती निरपराध बालक मारले गेले असतील आणि ज्यावेळी या गांधीची हत्या झाली त्यावेळी किती निरपराध ब्राम्हण मारले गेले असतील  त्यावर काय बोलणार...???
नथुरामजी गोडसेँना आपण देशद्रोही गांधीँची हत्या केली म्हणुन देशभक्त मानतो.
कारण या गोष्टीकडे पाहण्याचा आपला द्रुष्टीकोन वेगळा आहे. पण बहुसंख्य लोक एवढ्या मोठ्या राष्ट्रपित्याची आणि गांधीँसारख्या महात्म्याची एका माथेफिरु गोडसेँनी गोळी घालुन हत्या केली म्हणुन त्यांना मुर्ख म्हणतात.
आता बहुसंख्य लोक गोडसेँना मुर्ख किँवा फालतु म्हणतात म्हणुन आपण त्यांना फालतु म्हणणार नाही कारण आपल्या द्रुष्टीने गांधीची लायकी गोळी घालुन मारायचीच होती.

तेच शिवरायांच्या बाबतीत की, त्यांना नेहरु डोंगरातील दरोडेखोर म्हणाले होते कारण महाराजांनी सुरतेची दोनदा लुट केली होती. जर जगाचा न्याय महाराजांना लावायचा म्हटला तर ते लुटारु किँवा दरोडेखोरच ठरतात पण ज्यांना शिवराय माहित आहेत तेच नीट सांगु शकतील की ती लुट स्वराज्यासाठी किती महत्वाची होती.
हिटलरने ज्युंना मारल म्हणुन तुम्ही त्याला मुर्ख किँवा फालतु म्हणताय पण हिटलरच्या लेखी हे ज्युच गद्दार होते आणि त्यांच्यामुळेच जर्मनीचा विकास होत नाही किँवा जर्मनी पहिल्या महायुद्धात हरलं अशी त्याची धारणा होती. त्यासाठीच त्याने ज्युंचा संहार केला.ज्युंच्या हत्याकांडात अनेक निरपराध बालक आणि लोकांचा जीव गेला याच मी कधीच समर्थन करणार नाही पण एक शिस्तबद्ध राज्य निर्माण करण्यासाठी एका राज्यकर्त्याने उचललेले कठोर पाऊल म्हणुन कधी पुर्णतः विरोध पण करणार नाही.एखाद्या राज्यकर्त्याचा आयुष्यातील प्रत्येक निर्णय प्रत्येकासाठी बरोबर असेल असेही नाही किँवा तो पुर्णतः चुकीचा असेल असेही नाही.


गांधीसमर्थकांना गांधींचे अहिँसेचे तत्व त्यांचा थोरपणा वाटतो पण माझ्यासारख्या गांधीविरोधकांना तो शंडपणा वाटतो.तत्वे ऐकायला खुप आदर्श वाटतात पण व्यवहारीक जीवनात त्यांच अनुकरण करण जवळपास अशक्यच असत. त्यामुळेच आज मुल्यशिक्षण विषय अभ्यासातुन काढुन टाकला आहे.सत्य कितीही कटु असल तरी नाकारता येत नाही.

1) सत्य-: जिथे आयुष्यात कधीही खोटे न बोलणा-या धर्मराज युधिष्ठीराला परिस्थितीमुळे असत्य बोलाव लागल तिकडे आपणा सामान्य माणसांची लायकीच काय...?

2) सर्व धर्म सहिष्णुता-: ऐकायला छान वाटत पण जेव्हा बाबरी मशीद आणि राम जन्मभुमीचा संबंध येतो तेव्हा आपोआपच हिँदु मुस्लीम एकमेकांचे खुन पाडतात कारण आपल्या धर्माविषयी नितांत प्रेम आणि स्वाभिमान प्रत्येकाच्याच मनात असतो. त्यामुळे जेव्हा धर्माचा प्रश्न येतो तेव्हा प्रत्येकजण आपल्याच धर्माशी कट्टर राहतो आणि बाकीच्या धर्माँना तुच्छ लेखतो.

3) राष्ट्रीय एकात्मता-: जी गोष्ट धर्माला लागु होते तिच गोष्ट प्रांताला लागु होते. आपल्या प्रांताबद्दल कट्टरता नैसर्गिकरित्याच मनात येते. त्यामुळेच उत्तर भारतीयांना चोप देवुन मराठी लोक प्रांतवादाचे दर्शन घडवतात.

4) स्त्री पुरुष समानता-: ही गोष्ट जर अस्तित्वात असती तर दिवसाढवळ्या भर रस्त्यावर स्त्रीयांचे बलात्कार झालेच नसते. महिलांना आरक्षण देण्याची वेळच आली नसती.
आपण स्त्रीयांपेक्षा शारिरीकद्रुष्ट्या ताकदवान आहोत आणि स्त्रियांबद्दल नैसर्गिकरित्या असलेली पुरुषांच्या मनातील भोगण्याची व्रुत्ती कोणतही मुल्यशिक्षण काढु शकल नाही. कटु असल तरी ते पण एक सत्यच आहे.

5) अहिँसा-: हे तत्व म्हणजे मुर्खपणाचा कळस आहे. माणुस जेव्हा श्वास घेतो तेव्हाच नकळतपणे कित्येक जीवांची हत्या करत असतो. ज्यांना आपण देव मानतो (अहिँसेचे पुजारी गांधी देखील मानायचे) ते भगवान श्रीक्रुष्ण आणि श्रीराम हातात अनुक्रमे सुदर्शन आणि धनुष्यबाण धरुन हिँसेचेच समर्थन करतात आणि त्यात अयोग्य असे काहीच नाही. मांसाहारी अन्न खाल्ले तरी हिँसाच होते आणि शाकाहारी अन्न खाल्ले तरी वनस्पतीँची तोड होऊन हिँसाच होते. जगात जगायच असेल तर हिँसेला पर्याय नाही.


काय वाचाव आणि काय वाचु नये हे सर्वस्वी आपल्या हातात असत.
फक्त "नाझीभस्मासुराचा उदयास्त" (लेखक कानेटकर) वाचुन हिटलरबद्दल मत तयार करु नये. हल्लीच वि. स. वाळीँबे यांनी "हिटलर" हे पुस्तक लिहिलय ते वाचल तरी हिटलर योग्यच वाटतो.
इतिहास असाच असतो तो जसा वळवावा तसा वळत जातो.
कर्णाविषयी शिवाजी सावंतांनी लिहीलेल "म्रुत्युंजय" वाचल की त्याच्याविषयीचा आदर व सहानुभुती वाढते.मग ती कमी करण्यासाठी कर्णाची निँदा करणार पुस्तक वाचाव का...???
 आणि जरी वाचल तरी त्यामुळे कर्णाचा दानशुरपणा डावलला जाऊच शकत नाही. भले मग तो कितीही वाईट लिहिणारा लेखक असु देत. त्याचप्रमाणे हिटलरचे वाईट गुण कोणताही लेखक कमी अधिक प्रमाणात सांगु शकेल पण त्याच्या देशभक्तीवर आक्षेप कोणीच घेऊ शकणार नाही.
मुळ ज्या चांगल्या-वाईट गोष्टी प्रत्येक पुस्तकात सारख्याच राहतात फक्त त्यांच कमी-जास्त प्रमाणात केलेल वर्णन वेगवेगळ्या पुस्तकात वेगवेगळ आढळत.
शिवाजी सावंतांच "छावा" वाचाल तर संभाजी महाराज आदरणीय वाटतील पण दुसरी फालतु पुस्तके वाचाल तर ते तुम्हाला दारुच्या आहारी गेलेले स्त्रीलंपट वाटतील.काय वाचायच ते तुम्हीच ठरवा.
विश्वास पाटीलांच "महानायक" वाचाल तर नेताजी सुभाषचंद्र बोस तुम्हाला कोणत्याही भारतीय क्रांतीकारकापेक्षा सर्वश्रेष्ठ वाटतील पण काँग्रेसच्या समर्थकांनी लिहीलेली पुस्तके वाचाल तर गांधीच सर्वश्रेष्ठ व बोस देशद्रोही वाटतील.
शिवशाहीर बाबासाहेब पुरंदरेँनी सांगितलेला इतिहास ऐकुन आपण शिवरायांना चांगल म्हणतो किँवा मानाच स्थान देतो. त्याच शिवरायांविषयी चांगल असलेल आपल मत वाईट करण्यासाठी मुर्ख जेम्स लेनने लिहीलेल पुस्तक वाचायच का...? किँवा अगदी ते पुस्तक वाचल तरी आपल शिवरायांविषयीच मत बदलणार आहे का...??

आज भारतात हिटलर असता तर एवढे मोठे घोटाळे करुन लोकांचा पैसा खाणारे कलमाडी, राजा यांसारखे भ्रष्ट मंत्री तिहारमध्ये ऐष आराम करत नसते,आपल्या देशावर प्राणघातक हल्ला करणारे कसाब,अफजल गुरु आपल्याच देशात येऊन फाशीची वाट पाहत बिर्याणी खात आराम करत नसते.
हिटलर राज्यकर्ता असता तर नक्कीच यांना GAS CHEMBER मध्ये टाकुन देत यांचे सापळे बाहेर काढले असते.कलमाडी आणि राजाला क्षमा नाही कारण त्यांनी जे घोटाळे केलेत त्यातील पैसा आम्हा सामान्य जनतेने रात्रंदिवस काबाडकष्ट करुन कमावलेला होता आणि त्या पैशांचा घोटाळा करुन जिवंत राहायचा नैतिक अधिकार त्यांच्यापाशी नाही.देशाचा विकास करायचा असेल तर देशात एक शिस्त लागते.जनलोकपाल आल तरी भारतातला भ्रष्टाचार संपणार नाही याची सर्व लोक खात्री देतात कारण कोणालाच कायद्याची भिती राहीली नाही.हिटलरच्या राज्यात गद्दार ज्युंची काय हालत झाली लोकांना माहित होत. त्यामुळे जर्मनीत भ्रष्टाचार नावाला शिल्लक नव्हता.आपण सगळीकडेच गद्दार आहेत अस म्हणतो आणि सगळ्यांनाच मोकाट सोडुन देतो.
हिटलरने सगळ्याच ज्युंना मारले कारण त्याच्या मते जर 100 पैकी 90 ज्यु गद्दार असतील तर उरलेल्या 10 निरापराध्यांसाठी 90 गद्दारांना मोकाट सोडण मुर्खपणाच ठरत.
त्याला जर्मनीचा लवकरात लवकर विकास करायचा होता त्यामुळे संपुर्ण  जर्मनीत गद्दार शोधत बसुन त्यांना मारण त्याच्यासाठी व्यवहार्य नव्हत. त्यामुळे त्याने सरसकट सगळ्याच ज्युंना मारल.संपुर्ण जर्मनीत अजुन गद्दार लोक नक्कीच असतील पण गद्दार ज्युंना प्राणदंड मिळतोय हे पाहुन त्यांचा देखील थरकाप उडाला आणि ते पण सरळ झाले.यालाच एका महान राज्यकर्त्याच कौशल्य आणि शिस्त म्हणतात.याच शिस्तीमुळे अवघ्या 5 वर्षात हिटलरने तो विकास केला जो भारतीय राज्यकर्त्याँना स्वातंत्र्यानंतर 64 वर्षात जमला नाही.जीवाची भिती ही कोणत्याही दंडापेक्षा श्रेष्ठ ठरते.

आज कसाब,अफजल गुरुसारखे लोक भारतावर वारंवार दहशतवादी हल्ले का करतात?
"मऊ लागल की कोपराने खणायच" ही समाजाची व्रुत्ती आहे.
भारतातील लोक आणि राज्यकर्ते शंड आहेत याची त्यांना खात्रीच पटली आहे.आपण पकडले गेलो तरी शिक्षा होईपर्यँत म्हातारे होऊन मरु हा विश्वास त्यांना प्राप्त झालाय.
पाकिस्तानसारखा मच्छरछाप देश आज आपले लष्कर मजबुत असताना आपल्याला हुशारकी दाखवतोय कारण आंतरराष्ट्रीय दबावाला घाबरुन आपण त्यांच्यावर आक्रमण करु शकत नाही ही गोष्ट त्यांना चांगलीच माहित आहे. त्यांना धडा कधी शिकवायचा...???
अमेरिकेवर WTC नंतर हल्ला का नाही झाला? त्याला कारण आहे त्यांचे दहशतवादविरोधी धोरण!
ज्या लादेनचा जगाने बाऊ केला होता त्याला पाकिस्तानात घुसुन त्यांनी ठार केली यालाच शिस्तबद्ध शासन म्हणतात.हिटलरने जे तत्व सांगितल त्यात देशभक्ती सर्वात महत्वाची आणि ती ज्याच्याकडे नसेल त्याला जीवंत राहण्याचा काहीच आधिकार नाही.हिटलरचा अंत कसा झाला हे म्हणण्यापेक्षा त्याच्या अंतानंतर जर्मनी अजुनही जगात प्रबल राष्ट्र म्हणुन उभ आहे यावरुनच त्याने केलेल्या विकासाची कल्पना येते.

जर हिटलरचे मार्ग भारतात आचरणात आणायचे म्हटले तर हिटलरच्या वेळचा जर्मनी आणि आताचा भारत यातील राजकीय परिस्थिती वेगळी आहे. भारत हा भरपुर धर्म आणि जातीँनी नटलेला देश आहे. शिवाय आपल्या सुदैवाने ज्यु सारखी कोणतीही गद्दार जमात आपल्यात नाही.
हिटलरचा आदर्श घेताना त्याने केलेला ज्युंचा विनाशच फक्त का पाहायचा...?
त्याने ज्याप्रकारे जर्मनीचा 5 वर्षात प्रगती केली ते मार्ग बघायला हवेत कारण तेच त्याच्या यशाच गमक आहे.त्याने कोणत्याही बलवान राष्ट्राचा दबाव झुगारुन लावला.आपण सुद्धा अमेरिकेच्या दबावाखाली राहता कामा नये.

आपल्या देशात आजही अहिँसेचे संस्कार आहेत म्हणुन दिवसेँदिवस आपला देश सत्यानाशाच्या दिशेने वाटचाल करतोय.EMOTIONAL STATEMENT करुन हिटलरला कमी दाखवण खुप सोप आहे पण जेव्हा PRACTICAL IMPLEMENTATION ची वेळ येते तेव्हा हिटलरचेच मार्ग योग्य ठरतात.शिवरायांच्या भुमीत अण्णा हजारे नावाचा एक समाजसेवी अहिँसेचे तत्व घेऊन गेंड्याची कातडी असलेल्या भ्रष्ट राज्यकर्त्याँविरुद्ध लढा द्यायला निघाला. आम्ही सर्व युवाशक्तीने एका वेड्या आशेने त्यांना पाठिँबा दिला. पण आज त्याच स्वच्छ समाजसेवकावर आपल आंदोलन गुंडाळायची वेळ आली आहे.
अण्णा हजारेँबरोबर बाहेर पडलेल्या युवाशक्तीने एकाच वेळी काँग्रेसच्या चोरांवर हल्ला करायला पाहिजे होता. त्यांची घरदार फोडुन इटालियन बाईच्या तोँडावर काळ फासायला हव होत.
मग जनलोकपाल पास न करायची कोणाची हिँमत होते का तेच पाहायच होत?
पण आपले अण्णा सगळे संस्कार जपत या गेंड्यांविरुद्ध अहिँसेच्या मार्गाने आंदोलन करायला गेले आणि त्यांनी धुळ खाल्ली.
अन्याय एका मर्यादेच्या पलीकडे गेला की उसळलेल्या प्रक्षोभातुन एका हिटलरला जन्म घ्यावाच लागतो.
स्वतः हिटलर काही आकाशातुन टपकला नव्हता. तो देखील एक सामान्य माणुस होता. जर्मनीवर अवघ्या जगाकडुन होत असलेल्या अन्यायाने व्यथित होऊन त्याने देशाची सुत्र आपल्या हातात घेतली आणि देशाचा मान, देशभक्ती या गोष्टी काय असतात ते अवघ्या जगाला दाखवुन दिले.

२ टिप्पण्या:

  1. आपले लेखन खरेच उत्तम आहे. या खेरीज हिटलर यांच्या (हिटलर याच्या नव्हे) अशा अनेक गोष्टी आहेत कि ज्या कायम अंधारातच राहिल्या किंवा त्यास पुरेशी प्रसिद्धीच मिळाली नाही. मी अशा गोष्टी संकलित करायचा प्रयत्न करत आहे.
    मार्क वेबर आणि डेविड आयर्विंग यांच्या लेखनाविषयी आपले काय विचार आहेत?

    उत्तर द्याहटवा
  2. कडवट शब्दांत पण अगदी उत्तम मांडणी👌👌

    उत्तर द्याहटवा